วันอาทิตย์ที่ 28 มีนาคม พ.ศ. 2553


OOOOคนไทยในญี่ปุ่น....

OOOOOคืนนี้เรามีนัดแต่นัดกับใครเราไม่บอก...เพียงบอกคณะว่าคืนนี้มีเซอร์ไพร้...ดูทุกคนตื่นเต้นเมื่อรู้ว่าแขกผู้มาเยือนคืนนี้...เป็นคนไทย...เป็นสาวสวย...ที่มาหากินในญี่ปุ่น...ส่วนหนึ่งบอกอยากพักอีกหลายคนบอกอยากท่องราตรีเมืองญี่ปุ่นดูบ้าง...ขอไปกับเราด้วย...เราเช็คยอดผู้มาเยือนในคืนนี้มากพอควร...

ฯฯฯฯฯสามทุ่มเศษโทรศัพท์เราได้รับสายแขกผู้มาเยือน..."เจ้าอยู่ม่องใด"

OOOO"ยืนอยู่หน้าโรงแรม"ไม่เกินสามนาทีมีผู้หญิงแปลกหน้าวิ่งเข้ามาสวมกอดเรา คงเป็นอารมณ์ดีใจ แปลกใจ ตื่นเต้น กอดรัดแบบไม่ยอมปล่อย"ตู่"ปล่อยวงแขน"ดาว แอ้ว อิ๋ว"กรูเข้ามากอดพร้อมกันก่อนสวัสดีทุกคนที่ยืนเรียงรายอยู่..."ตู่"เป็นสาวใหญ่แห่งบ้านหนองบัว บ้านที่เราเคยสอนมาเผชิญโชคที่ญี่ปุ่นหลายรอบรอบละหลายปีจนมีวีซ่าญี่ปุ่น...เป็นลูกชาวนาที่กล้าได้กล้าเสียแบบโสตาย เข้าออกญี่ปุ่นเป็นว่าเล่น มีสามีเป็นญี่ปุ่น...และมีลูกใหม่ด้วยกัน"ตู่"เป็นแม่ของลูกญี่ปุ่น เป็นเจ้าของร้านอาหารไทยในญี่ปุ่น...ที่สามารถนำเอาลูกหลานจากบ้านหนองบัว"ดาว แอ้ว อิ๋ว"...และอีกหลายคน...แต่วันนี้มารับเราและคณะแค่สามคน เพื่อนผู้หญิงไทยชื่อน้อย และญี่ปุ่นผู้ชายชื่อไอ้กีโต้ที่หลงไหลเพลงคาราบาวอีกคน..."ไปไสกันดี"สำเนียงบ้านหนองบัวหน้าฐานบิน ถามขึ้น หลังจากทักทายถามไถ่ "จักแหลวบ่เคยมาจักเถือ...แล้วแต่พวกโตโลด"แนะนำฝ่ายเราจากไทย...และลูกศิษย์ลูกสาวจากญี่ปุ่นเรียบร้อย "ตู่"ตัดสินใจ "ไปกินเหล้าร้านคนไทย"คณะจากนครพนมมีเรา...ดร.สมชอบ...ประธานตั้ม...รองสฤษดิ์...รองกะปิ...สจ.กอ...สจ.กูด...เกษตรจังหวัด...พี่พร้อมพันธ์...เลขาเกษม...และน้องฝนไกด์ของทัวร์...ฝ่ายต้อนรับมี ตู่...ดาว...แอ้ว...อิ๋ว...เพื่อนตู่ชื่อน้อย....คนขับรถญี่ปุ่นไอ้กีโต้...เดินลัดซอยซอกตึกประมาณกิโลครึ่งผ่านสินค้าตลาดมืดแบกะดิน การแสดงโชว์ การโฆษณาสินค้าของฟริตตี้สาวสวย เห็นคนมุงอยู่เป็นกลุ่มๆ มันก็ไม่ได้แตกต่างอะไรกับระแวกย่านธุรกิจในกรุงเทพแถวถนนสีลมหรือราชประสงค์ยามค่ำคืน ตู่พาคณะเดินลงบันไดของซอกตึกแห่งหนึ่ง "ร้านอาหารไทยเพื่อนหนูเองผัวเมียคนไทยมาเปิดร้านอาหารและคาราโอเกะที่นี่" เสียงเพลงไทยลูกทุ่งดังลอดขึ้นมา ยั่วน้ำลายหนุ่มไทยที่ออกจากบ้านมาได้แค่สองคืน แต่นี่มันคือญี่ปุ่นครับ ญี่ปุ่นที่ใครต่อใครอยากมาเทียว...ยิ่งได้สาวไทยหน้าตาจิ้มลิ้มแต่งตัวสไตล์ญ่ีปุ่น...ไก่แจ้...ไก่โต้ง...เฒ่าหัวงูทั้งหลายยิ่งแสดงออกอย่างเต็มที่...โดยโต๊ะข้างๆก็เป็นสาวไทยมาเที่ยวกับหนุ่มยุ่น...การแสดงความเป็นหนุ่มลูกทุ่งเพลงต่อเพลง...สนุกแบบลืมว่านี่คือญี่ปุ่น...เกือบตีสี่น้องน้ำฝน...เตือนคณะว่าพรุ่งนี้ต้องไปดูงาน...แถมขู่ว่าญี่ปุ่นถือเวลาเป็นเครื่องต่อรองว่านัดต้องเป็นนัด...กลัวพวกเราตื่นไม่ทัน...กว่าคณะจะแยกกันได้เกือบสว่าง...ต้องขอบคุณน้องตู่และคณะเป็นอย่างสูง...